Саъдиё, марди накуном намирад ҳаргиз,

Мурда он аст, ки номаш ба накуӣ набаранд.

Иҷлосияи 16 -уми Шӯрои олии Тоҷикистон, ки 25-соли пеш дар Қасри Арбоби шаҳри Хуҷанд баргузор шуд, сафҳаи наверо дар таърихи давлатдории тоҷикон рақам зад. Ин иҷлос ба хотири пешгирӣ аз идомаи даргириҳо ва беназмиҳо дар ҷумҳурӣ аз сар гирифта шуд.Падари бузургворам яке аз иштирокчиёни ин ҷаласаи таърихсоз буданд.
Имрўзҳо ба хотири 75 солаги зодрўзашон ва бахшида ба 25-солагии Иҷлосияи 16-и Шӯрои олӣ Китобе аз ёдоштҳои падари бузургворам руҳу равонашон шод бошад ба чоп расид. Муҳаррирӣ китоб корманди масъули Маркази тақиқоти стратегии назди Призиденти Ҷумҳурии Тоҷикистон Маҳдӣ Собиров мебошанд.
Мо, фарзандон ифтихор мекунем, ки чунин Падари ҷасуру донишманд, шахси ватандӯст, содиқ, вафодор, ҳимоятгари манфиатҳои Халқу Миллат ва Ватан доштем.